واقعیت اینه که انگلیس تونست برسه به جمع چهار تیم برتر جهان، اما در حقیقت، انگلیس برای رسیدن به این مرحله فقط سوئد رو شکست داد، وگرنه بردن تونس و پاناما و کنار زدنِ ناپلئونی کلمبیا توی ضربات پنالتی از همه‌ی تیم‌های این جام برمی‌اومد (البته به جز عربستان). این توضیحات رو دادم تا عرض کنم شکست دیروز انگلیس از جنس شکست‌های جام‌های پیش نبود. قبلاً انگلیس تیمِ بزرگی بود، ستاره‌هایی داشت که هیچ تیم دیگه‌ای نداشت؛ لمپارد، جرارد، بکام. باختن اون تیم عجیب بود. کنار رفتنش توی ضربات پنالتی احساسات آدم رو جریحه‌دار می‌کرد. اما تیم امروز؟ نه. فقط یه تیمِ معمولی که باخت. همین. مثل سوئد که باخت. مثل روسیه که حذف شد.
پ.ن: عطف به اون پستی که قبلاً راجع به انگلیس نوشتم.